สายใยรัก อาจุมม่า - นิยาย สายใยรัก อาจุมม่า : Dek-D.com - Writer
×

    สายใยรัก อาจุมม่า

    ความคาดหวังของมาร์คจะเก็บแบมแบมไว้เป็นของเล่นแก้เหงา แต่เกิดเป็นสายใยรัก มาร์คเกิดรักแบมแบมจริงจริง พร้อมสร้างครอบครัวกับแบมแบม

    ผู้เข้าชมรวม

    21

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    21

    ผู้เข้าชมรวม


    21

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  18 พ.ย. 67 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    มาร์ค  

    เจ้าของธุรกิจ happiness เกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์

    แบมแบม

    นักศึกษาพาร์ทไทม์พนักงานเสริฟในคลับ happiness 

    ตัวละครจะตามมาตามท้องเรื่อง

     

    เป็นละครดราม่า พร้อมยัง เตรียมกาต้มน้ำ พร้อมมาม่ารสเด็ด ไร้ท์ขอลองเขียนแนวนี้บ้างนะคะ ถ้าผิดพลาดประการใด สามารถคอมเม้นต์เป็นกำลังใจไรท์ได้นะคะ(ขอแนวเชิงบวก เชิงลบปะปลายค่ะ)

     

     

     

     

    อารัมบท

     

    ณ ไนท์คลับ Happiness 

     

    วันนี้มาร์คเข้ามาดูกิจการด้วยตัวเองมาสะดุดตากับนักร้องเสียงหวานกำลังร้องเพลงดีดกีตาร์ เสียงก็ไพเราะ นิ้วมือเรียวๆเกากีตาร์กีตาร์ยังกับนักร้องมืออาชีพ นั่งบนเก้าอี้ทรงสูงขาไขว้ห้าง ตาโตๆแก้มป่องๆ แต่ตนไม่เคยเห็นนักร้องคนนี้เลย ที่สำคัญมาร์คแพ้ความน่ารักและความสวย  มาร์คกวักมือเรียกพนักงานเข้ามาถาม

    “นักร้องมาใหม่เหรอ”

    “เปล่าครับ แบมแบม เป็นพนักงานล้างจานครับ แต่น้องร้องเพลงได้ครับ วันนี้คุณแจนไม่สบายครับ ไม่สามารถมาร้องเพลงได้ คุณแจ็ค ก็เลยให้แบมแบมขึ้นร้องแทนครับ”

    “แล้ววันนี้ไอ้แจ็คไปไหน ฉันยังไม่เห็นหน้าเลย”

    “กูอยู่นี่ มีอะไร” แจ็คเปิดประตูเข้ามาพอดี นั่งลงข้างๆมาร์ค พนักงานชงเหล้าให้แจ็ค

    “กูว่าเอาเด็กทอมคนนั้นขึ้นเป็นนักร้องได้เลยนะ”

    “ไม่ได้ว่ะ เป็นนักศึกษาพาร์ทไทม์ เป็นเด็กล้างจานด้วยซ้ำ ขาดคนกูค่อยให้มาเสริฟ เดี๋ยวจะเสียคน”

    “ทำไมเด็กคนนี้มึงหวง นักวะ ไอ้แจนรู้ไหม”

    “ก็รู้สิวะ ก็น้องรหัสมันเลย มันเลี้ยงยังกับลูก มึงเรียนเก่งด้วยนะ จบสามปีครึ่ง ทำเรื่องจบแล้วด้วย”

    “เหรอวะ งั้นยิ่งดีเอาเป็นขึ้นเป็นนักร้องได้เลย กูอนุมัติ”

    “เอ๊ะมึงนี่ ไม่ค่อยเข้ามา มึงเลยไม่รู้เด็กลูกรักไอ้จินสายโหดเมียรักไอ้บอม มึงหาเรื่องตาย ไอ้จินไอ้แจนฟูมฟักยังกับไข่ในหิน ถ้าสองคนเข้ามาเจอ กูยังไม่รู้ชะตากรรมของกูเลยนี่”

    “ไอ้แจ็คมึงตาย” จินเปิดประตูเข้ามาพร้อมกระโจนใส่แจ็ค

    “มึงเอาแบมแบมขึ้นโชว์ทำไมวะ กูเคยขอมึงแล้วนะ และพวกกูก็ขอแค่เรื่องเดียวด้วย มึงให้พวกกูไม่ได้เหรอวะ ไอ้แจ็ค” บอมพูดขึ้นบ้าง

    “พวกมึงจะบ้า ถ้าเด็กมันปฏิเสธ ไอ้แจ็คก็คงไม่ทำ แต่เด็กมันอาจเต็มใจขึ้นไปร้องก็ได้” มาร์คตอบแทนแจ็ค

    “ไอ้มาร์ค มึงไม่รู้อะไร มึงอย่าพูด” จินเสริมขึ้นบ้าง

    “ใช่ เด็กมันปฏิเสธใครไม่เป็น มันเกรงใจพวกกูจะตาย รวมทั้งไอ้แจ็ค” บอมพูดออกมาอย่างหัวเสีย

    “เออน่าวันนี้วันเดียว ก็น้องแจนของกูไม่สบายนี่หว่า เค้าขอโทษ”

    “เออ/เออ”

    มาร์คส่ายหัวกับความหวงเด็กทอมคนนี้(ว่าแต่พวกมันจะหวงทำไมวะ ถ้าไม่ใจแตกก็ไม่มาทำงานกลางคืนแล้วไหมวะ หน้าตาก็ดี ร้องเพลงก็เพราะ ต้องดันให้เป็นนักร้องให้ได้) มาร์คนั่งดื่มเหล้ามองแบมแบมและก็คิดไปด้วย

     

    ทางด้านแบมแบมนั่งร้องเพลงเกากีตาร์ไปด้วย เสียงหวานขับขานเพลงได้ไพเราะ เสียงปรบมือเกรียวกราว หลัวๆแบมแบมเล่นเพลงจบ

    “ขอบคุณมากครับ สำหรับเสียงปรบมือ” แบมแบมพูดกับเดินเข้าไปหลังวิธีพร้อมกับกีตาร์ตัวเก่ง

    “แบมแบม คุณจินให้ขึ้นไปหาที่ห้อง VIP11 นะ”

    “ขอบคุณครับพี่ต้าร์”

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น